چــــطور مــیتوان به تـاول های پا گفت ...
که تـــمام مسیر طـی شده !!!
اشــــتباه بــــود ... !!!
بـی تــفاوت بــــاش ...!!!
بــه جـهنم ...
مــــگر دریــا مُـــرد از بــی بارانی ...؟!!!
یک وقت اشتباهی مرا از خــاطرت ،
پـــاک نکنی ...!!!
هر وقت پـاک کن دســــتت بــــود ،
بـــــگو ...
ازروی کاغذت
بــــروم کنـار !!!
شــب که می شود ...
شـــــــــــروع می شود ،
ای کــــاش هایِ من ...!!!
خــدایا دیـــــدی ...؟!!
کلی بـــــاران فرستادی ،
تا این لکه ها را از دلـــم بشویی ... !!!
من که گــــفته بودم لکه نیست ... !!!
زخــم اســــت ...
غــــفلت کرده ای مـــــــادر ...
پـــشت این قـــلب عـــاشق ،
فرزنـــدت آرام آرام جـان میسپارد ...
و تـــــو ،
فرامــوش کردن را به او نــیاموخته بــودی ... !!!
کلاغ ...
به خانه ات برس ... .
قصه ی من تمام شد ... !!!
یکی تمام بود و نبودن هایم را ...
یک جــــــــــا برد... !!!